zondag 9 mei 2010

Column: Rehabiliteer Louis Doedel

Door Usha Marhé – ‘Vrijheid’ wordt in Nederland op 4 en 5 mei herdacht en gevierd, en in Suriname op 1 juli en op 25 november. Bij de herdenking van dit jaar gaan mijn gedachten vooral uit naar Louis Alfred Gerardus Doedel, die het grootste deel van zijn leven in onvrijheid leefde.

Doedel werd in 1937 onterecht door het Nederlands koloniaal gezag opgesloten in ‘Kolera’, de ’s Lands Psychiatrische Inrichting. Daar is hij, midden in de stad Paramaribo, 43 jaar lang zonder enige vorm van proces gevangen gehouden. Een paar dagen voor zijn dood werd hij vrijgelaten, in januari 1980.

Het gaat mijn verstand en gevoel te boven, dat de Surinaamse vakbonden of politieke partijen, die vanaf de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw de kolonisator kritisch beschouwden en ‘Surinamerschap in wording’ propageerden, niets hebben gedaan om deze moedige Surinamer vrij te krijgen en te rehabiliteren. Ook na 1975 is dit niet gebeurd.

Klik hier om de rest van deze column te lezen.

Frank Zichem maakte een documentaire over Louis Doedel, die in 1999 via de televisie te zien was. De documentaire is in 5 delen op You Tube te zien. Hieronder deel 1, de rest kunt u op You Tube bekijken. De documentaire maakt in november 2010 deel uit van de programmering van IDFA.

woensdag 21 april 2010

STVS interview Usha Marhé

Programma: Suriname Vandaag. Interviewer: Nita Ramcharan. Datum: 26-07-2007. N.a.v. de publicatie van het boek 'Dulari-De weg van mijn naam". ©STVS; met toestemming van de STVS directeur op YT geplaatst.

Deel 1


Deel 2

dinsdag 23 februari 2010

Column: Suriname Voorwaarts!

Door Usha Marhé – In plaats van steeds te klagen dat ze geen kans krijgen in de politieke arena, zouden Surinaamse jongeren zelf een partij moeten oprichten, met bijvoorbeeld een naam als Suriname Voorwaarts!

De Surinaamse bevolking bestaat volgens de statistieken voor zestig procent uit mensen tot dertig jaar. De jonge mens in Suriname voelt zich vooral Surinamer. Daarnaast is hij/zij zich ook wel bewust van alle andere aspecten die deel uitmaken van zijn/haar identiteit: hij/zij kan creools, hindostaans, chinees, javaans, indiaans, libanees, boslandcreools, moksiwatra, boeroe of van andere afkomst zijn, man of vrouw zijn, laag geschoold of hoog geschoold zijn, enzovoorts. Maar het overheersende en bindende gevoel is vooral: Surinamer.

Daarom zijn op etnische basis gestoelde partijen en etnisch stemmen voor de jonge Surinaamse mens passé. Dat hij/zij zich vaak toch bij zo’n partij aansluit of etnisch stemt, is omdat er weinig alternatieven zijn. De partijen die zeggen wel vanuit het overkoepelende belang van Surinamerschap te opereren, hebben een verdacht of verouderd luchtje om zich heen hangen.

Klik hier om verder te lezen en te reageren.